"Standaryzacja żaglowców" - czas na zmiany ?
: 20 lut 2017, 17:57
Do Andrzeja S. i osób odpowiedzialnych na forum za oficjalne teksty.
Minęło dużo czasu od opracowania dotyczącego „Standaryzacja żaglowców”. Opracowanie rzetelne i bardzo cenne dla każdego skalaromaniaka, które wymagało dużo wysiłku, konsultacji i mozolnej pracy. Jak każdy tego typu tekst częściowo się dezaktualizuje na skutek ciągle przybywającej nowej wiedzy. Aktualizacja powinna nastąpić również dlatego, że że „Standaryzacja …” stanowi oficjalny dokument forum PKMD i wzorzec/odnośnik dla innych. Ile razy jest wertowany i analizowany, szczególnie przed konkursami żaglowców chyba nikogo nie trzeba przekonywać.
Moim zdaniem przyszedł właściwy czas na korektę i poprawkę dotyczącą opisu dzikiego Pterophyllum leopodi. Większość przedstawionego tekstu o P. leopoldii jest dobra ale konieczne są też zmiany. Wskaże co według mojej oceny wymaga poprawki z uzasadnieniem:
1. Dla Pterophyllum leopoldi Polska nazwa „żaglowiec peruwiański” nie jest dobra, może prowadzić na manowce.
Jeśli Peru ma sugerować miejsce pochodzenia tej ryby to jest to błąd bo występuje w innych krajach tj. Brazylii oraz Gujanie. W rzekach Peru występują „zwykłe” żaglowce (P. scalare) ale też inne, bardzo oryginalne odmiany barwne np. te z rzeki Nany, które nazywają w handlu żaglowiec Peru lub altum Peru. Nigdzie też nie znalazłem wiarygodnych informacji, że Pterophyllum leopoldi występuje w którejkolwiek rzece w Peru. Z tego wynika, że to nieszczęsne „Peru/peruwiański” ma się nijak do naszego żaglowca.
I chyba najbardziej ważki argument, akwaryści piszący lub dyskutujący o tej rybie nie używają w nazwie słowa „peruwiański” lecz „Leopolda”. Dlatego nazwijmy go żaglowiec Leopolda.
2. Brak konsekwencji w nazwach polskich Pterophyllum leopoldii. Fotografia ilustrująca P. leopoldii w „Kategoria: dzikie żaglowce” jest podpisana nazwą „żaglowiec Leopolda” a dalej w rozdziale „Standardy ryb rodzaju Pterophyllum” jest nazywany „żaglowcem peruwiańskim”.
3. Rysunek „Kształty głów skalarów” jest błędny. Przedstawia rysunki trzech wariantów głów tego samego gatunku P. scalare jakie w naturze występują a podpisane są nawami trzech różnych gatunków żaglowców – groch z kapustą.
Rysunek jest właściwie nazwany, posiada też właściwe rysunki ale źle nadano nazwy łacińskie. Wszystkie trzy głowy to trzy warianty tego samego gatunku P. scalare. Rysunek wymaga zlikwidowania nazw łacińskich.
Faktem jest, że zarys głowy trzech gatunków żaglowców jest różny i charakterystyczny dla każdego z nich, szczególnie kształt nosów/siodełek. Ale P. altum i P. leopoldi ma całkiem inny kształt głowy niż ten na rysunku. A to jest wiadomość bardzo istotna dla akwarysty.
Ważne jest by nie mylić „garba tłuszczowego” pojawiającego się na czole u niektórych odmian barwnych skalara z cechą gatunkową. Garb ten może się pojawić i zaniknąć u tej samej ryby. Dzikie żaglowce odławiane w naturze takich garbów nie posiadają. 4. W punkcie 2.1. W nawiasie z nazwami polskimi dopisać ALTUM.
5. W punkcie 2.1. Ponieważ żadne poważne źródła nie potwierdzają występowanie P. altum w basenie Amazonki lecz w dopływach Orinoko na obszarze Kolumbii i Wenezueli, więc stosowny fragment tekstu trzeba wykreślić.
6. W punkcie 2.2 W nawiasie z polską nazwa wpisać żaglowiec Leopolda. We wszystkich akapitach tego rozdziału, zamienić nazwę żaglowiec peruwiański na żaglowiec Leopolda.
7. W punkcie 2.2. Fotografia P. leopoldi (z prawej) jest właściwa ale rysunek głowy (z lewej) błędny. Trzeba go usunąć lub przerobić na „długi nos” z podcięciem od dołu w okolicach skrzeli.
8. W punkcie 2.2. Fragment tekstu:
„Żaglowiec peruwiański w odróżnieniu od żaglowca wysokiego posiada niewielkie wklęśnięcie na początku płata czołowego, a zaraz po nim występuje delikatny wzgórek. Tym sposobem jego otwór gębowy jest znacznie mniej zadarty w górę i raczej skierowany na wprost.”
- do usunięcia bo nieprawda z powodów ww.
„ Na części grzbietowej często daje się zauważyć u omawianych ryb czerwonawy czaprak. Jest to pożądana cecha, którą rozpatruje się w trakcie oceniania ubarwienia.”
- kontrowersyjny fragment, nie zauważyłem czerwonawego czapraka w części grzbietowej, natomiast czasami można zauważyć niebieski połysk na pokrywach skrzelowych, ciemną dużą eliptyczną plamę między drugą i trzecią pręgą u nasady płetwy grzbietowej,
Reszta o dzikusach jest super.
Przy okazji zmian, które zaproponowałem w tekście „Obowiązujące standardy żaglowców” należałoby uaktualnić zdjęcia.
Ze względu na przyjętą zasadę w podziale na kategorie oraz mnogość odmian barwnych żaglowców, nie jest łatwo przydzielić rybę do właściwej kategorii. Więc powinno być znacznie więcej fotografii wzorcowych w poszczególnych kategoriach co ułatwi zgłaszającym na konkursy wybór ryb. Teraz jest to utrudnione na podstawie obecnych zdjęć. Sprawa wydaje się łatwa bo forum posiada fantastyczne zdjęcia z wystaw.
Mam nadzieję, że koledzy podejdą życzliwie do mojej propozycji, tak jak to się już stało, jakiś czas temu w przypadku skalarów weloniastych i długopłetwych. W razie potrzeby służę pomocą.
Minęło dużo czasu od opracowania dotyczącego „Standaryzacja żaglowców”. Opracowanie rzetelne i bardzo cenne dla każdego skalaromaniaka, które wymagało dużo wysiłku, konsultacji i mozolnej pracy. Jak każdy tego typu tekst częściowo się dezaktualizuje na skutek ciągle przybywającej nowej wiedzy. Aktualizacja powinna nastąpić również dlatego, że że „Standaryzacja …” stanowi oficjalny dokument forum PKMD i wzorzec/odnośnik dla innych. Ile razy jest wertowany i analizowany, szczególnie przed konkursami żaglowców chyba nikogo nie trzeba przekonywać.
Moim zdaniem przyszedł właściwy czas na korektę i poprawkę dotyczącą opisu dzikiego Pterophyllum leopodi. Większość przedstawionego tekstu o P. leopoldii jest dobra ale konieczne są też zmiany. Wskaże co według mojej oceny wymaga poprawki z uzasadnieniem:
1. Dla Pterophyllum leopoldi Polska nazwa „żaglowiec peruwiański” nie jest dobra, może prowadzić na manowce.
Jeśli Peru ma sugerować miejsce pochodzenia tej ryby to jest to błąd bo występuje w innych krajach tj. Brazylii oraz Gujanie. W rzekach Peru występują „zwykłe” żaglowce (P. scalare) ale też inne, bardzo oryginalne odmiany barwne np. te z rzeki Nany, które nazywają w handlu żaglowiec Peru lub altum Peru. Nigdzie też nie znalazłem wiarygodnych informacji, że Pterophyllum leopoldi występuje w którejkolwiek rzece w Peru. Z tego wynika, że to nieszczęsne „Peru/peruwiański” ma się nijak do naszego żaglowca.
I chyba najbardziej ważki argument, akwaryści piszący lub dyskutujący o tej rybie nie używają w nazwie słowa „peruwiański” lecz „Leopolda”. Dlatego nazwijmy go żaglowiec Leopolda.
2. Brak konsekwencji w nazwach polskich Pterophyllum leopoldii. Fotografia ilustrująca P. leopoldii w „Kategoria: dzikie żaglowce” jest podpisana nazwą „żaglowiec Leopolda” a dalej w rozdziale „Standardy ryb rodzaju Pterophyllum” jest nazywany „żaglowcem peruwiańskim”.
3. Rysunek „Kształty głów skalarów” jest błędny. Przedstawia rysunki trzech wariantów głów tego samego gatunku P. scalare jakie w naturze występują a podpisane są nawami trzech różnych gatunków żaglowców – groch z kapustą.
Rysunek jest właściwie nazwany, posiada też właściwe rysunki ale źle nadano nazwy łacińskie. Wszystkie trzy głowy to trzy warianty tego samego gatunku P. scalare. Rysunek wymaga zlikwidowania nazw łacińskich.
Faktem jest, że zarys głowy trzech gatunków żaglowców jest różny i charakterystyczny dla każdego z nich, szczególnie kształt nosów/siodełek. Ale P. altum i P. leopoldi ma całkiem inny kształt głowy niż ten na rysunku. A to jest wiadomość bardzo istotna dla akwarysty.
Ważne jest by nie mylić „garba tłuszczowego” pojawiającego się na czole u niektórych odmian barwnych skalara z cechą gatunkową. Garb ten może się pojawić i zaniknąć u tej samej ryby. Dzikie żaglowce odławiane w naturze takich garbów nie posiadają. 4. W punkcie 2.1. W nawiasie z nazwami polskimi dopisać ALTUM.
5. W punkcie 2.1. Ponieważ żadne poważne źródła nie potwierdzają występowanie P. altum w basenie Amazonki lecz w dopływach Orinoko na obszarze Kolumbii i Wenezueli, więc stosowny fragment tekstu trzeba wykreślić.
6. W punkcie 2.2 W nawiasie z polską nazwa wpisać żaglowiec Leopolda. We wszystkich akapitach tego rozdziału, zamienić nazwę żaglowiec peruwiański na żaglowiec Leopolda.
7. W punkcie 2.2. Fotografia P. leopoldi (z prawej) jest właściwa ale rysunek głowy (z lewej) błędny. Trzeba go usunąć lub przerobić na „długi nos” z podcięciem od dołu w okolicach skrzeli.
8. W punkcie 2.2. Fragment tekstu:
„Żaglowiec peruwiański w odróżnieniu od żaglowca wysokiego posiada niewielkie wklęśnięcie na początku płata czołowego, a zaraz po nim występuje delikatny wzgórek. Tym sposobem jego otwór gębowy jest znacznie mniej zadarty w górę i raczej skierowany na wprost.”
- do usunięcia bo nieprawda z powodów ww.
„ Na części grzbietowej często daje się zauważyć u omawianych ryb czerwonawy czaprak. Jest to pożądana cecha, którą rozpatruje się w trakcie oceniania ubarwienia.”
- kontrowersyjny fragment, nie zauważyłem czerwonawego czapraka w części grzbietowej, natomiast czasami można zauważyć niebieski połysk na pokrywach skrzelowych, ciemną dużą eliptyczną plamę między drugą i trzecią pręgą u nasady płetwy grzbietowej,
Reszta o dzikusach jest super.
Przy okazji zmian, które zaproponowałem w tekście „Obowiązujące standardy żaglowców” należałoby uaktualnić zdjęcia.
Ze względu na przyjętą zasadę w podziale na kategorie oraz mnogość odmian barwnych żaglowców, nie jest łatwo przydzielić rybę do właściwej kategorii. Więc powinno być znacznie więcej fotografii wzorcowych w poszczególnych kategoriach co ułatwi zgłaszającym na konkursy wybór ryb. Teraz jest to utrudnione na podstawie obecnych zdjęć. Sprawa wydaje się łatwa bo forum posiada fantastyczne zdjęcia z wystaw.
Mam nadzieję, że koledzy podejdą życzliwie do mojej propozycji, tak jak to się już stało, jakiś czas temu w przypadku skalarów weloniastych i długopłetwych. W razie potrzeby służę pomocą.